koślawić

koślawić
koślawić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, koślawićwię, koślawićwi, koślawićwiony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'czynić koślawym; stawiać, umieszczać itp. coś koślawo, krzywo; wykrzywiać, wykoślawiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Koślawić buty. Koślawić nogami lub nogi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwłaszcza o języku, stylu itp.: przekręcać, wymawiać (pisać) nieudolnie i niepoprawnie; kaleczyć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Koślawić zwroty, słowa, pismo. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • koślawić — ndk VIa, koślawićwię, koślawićwisz, koślawićaw, koślawićwił, koślawićwiony «robić koślawym, wykrzywiać coś» Koślawić obuwie. przen. «przekręcać, przeinaczać» Koślawić słowa, wyrazy. koślawić się «ulegać wykoślawieniu; wykrzywiać się» …   Słownik języka polskiego

  • koślawienie — n I rzecz. od koślawić a. koślawieć Koślawienie butów, obcasów. koślawienie się rzecz. od koślawić się …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”